doodles on my scratch paper~
Wednesday, December 30, 2009
Prens hu keyr.
Eto sabi ng mga malalapit kong kaibigan tungkol sa bagay na nangyari kaninang umaga..."xmpre d m rin xa masisisi.. nanligaw xa nun tas d mo cnagot.. tas ngaun kung kelan wla na cguro.. me galit ean sau khit ppno xmpre." - Resurreccion, my friend.
"ahahahha... gagu un ha.. yaan mu na xa ciay, dme pang mas papa dun.. nde xa krpat.dpat sa pgmamahal mu..."
"dpat lng nu . dme pa jang iba n nde tulad nia ."
"nye? wag ka sumuko . cguro, nde pa to ung ryt tym pra mgkroon ka ng lablyp.."
"hahaha. cra, me college lyp kpa, dme dun ." Si Renelyn na di ko ineexpect na sobrang nagki-care pala sakin.
Labyu, Ren! <3"Hah??? amp.. umiiyak k??? owh my gulay!!!!!! ikaw b yan??? cnu bah kc ung lalaking un ..?napapaixip nah q.. amp..."Si Dhine na, lab na lab ako, na kilalang-kilala ako since 3rd year.
"Alam mu ala na taung magagawa kung ganun ugali nya... Ngaun ngkamali ka kelangan mu tanggapin at itama ang pgkakamali mu... Pg nag dsisyon kna wg munang bawiin para d na msaktan pa panindigan muna.. sakit ba?"
"Kya mu yan madami aman iba jan.. aba.. gcing..."
"Hehe kaya mu aman diba... Strong eh..."
"Kilala aman kita eh sexy pa...haha" -Ayan, si Kuya Mark, kaugali ni Joven pero nasabi niya yan. Hahaha.
Ang kulit nila, grabe, yung mga least expected kong mag-aalala sakin yung mga nagparamdam na mahalaga talaga ako sa kanila.
Mabasa niyo naman to o hindi, gusto kong ipaalam sa inyo. I`m grateful na andyan kayo sa tabi ko para alalayan ako sa lowest point ng buhay ko.
